Στο μάθημα εξετάζονται οι εικαστικές πρακτικές που διαμορφώθηκαν από τη μεταπολεμική περίοδο, κατά τα μέσα του 20ού αιώνα, έως τις αρχές του 21ου, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Η δομή του μαθήματος περιστρέφεται γύρω από την εξέταση της τέχνης στο ιστορικό και κοινωνικοπολιτικό της συγκείμενο, εισάγοντας, επίσης, τις βασικές θεωρητικές προσεγγίσεις στη μελέτη της σύγχρονης τέχνης. Σε αυτό το πλαίσιο, θα θιγούν ζητήματα μεταξύ των οποίων η πολιτιστική πολιτική των ΗΠΑ εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, η σχέση των σύγχρονων εικαστικών πρακτικών με τη ‘χαμηλή’ κουλτούρα, ο ρόλος των θεσμών, των επιμελητών και των καλλιτεχνών μέσα στο νέο τοπίο που διαμορφώθηκε στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης, το ζήτημα των ταυτοτήτων, η τοποειδής τέχνη και ο δημόσιος χώρος, η εξέλιξη ‘παραδοσιακών’ μέσων, όπως η ζωγραφική, και η εμφάνιση νέων (βίντεο, περφόρμανς, σχεσιακή τέχνη κ.ά.), μέσα από το κοινό πρίσμα της έννοιας του πολιτικού στη σύγχρονη τέχνη.